Ο ανθρώπινος εντεροϊός D68 (EV-D68) απομονώθηκε για πρώτη φορά στην Καλιφόρνια το 1962. Αν και σπάνιος, έχει γίνει πιο διαδεδομένος. Όπως και με άλλους εντεροϊούς, ο EV-D68 προκαλεί αναπνευστική ασθένεια κυρίως στα παιδιά, αλλά είναι ασυνήθιστο το γεγονός ότι ο EV-D68 μοιράζεται επιδημιολογικά και βιολογικά χαρακτηριστικά με τους ανθρώπινους ρινοϊούς.
Οι λοιμώξεις από εντεροϊό είναι γενικά ήπιες, τα άτομα συχνά δεν εμφανίζουν συμπτώματα ενώ έχουν μολυνθεί ή παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με κρυολόγημα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εντεροϊοί μπορούν να προσβάλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα και να προκαλέσουν παράλυση ή ακόμα και θάνατο. Τα παιδιά με άσθμα ή οποιοσδήποτε με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα φαίνεται να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών ή σοβαρής ασθένειας.
Μετάδοση
Οι εντεροϊοί μπορούν να βρεθούν σε ένα μολυσμένο άτομο:
- Μάτια, μύτη και στοματικά υγρά (σάλιο)
- Περιττώματα
- Υγρό από φουσκάλες στο στόμα
Ακόμα κι αν το μολυσμένο άτομο δεν έχει ορατά συμπτώματα, μπορεί να διασκορπίσει τον ιό σε άλλα άτομα ή στο περιβάλλον. Πιστεύεται ότι η πιο πιθανή οδός μετάδοσης για εντεροϊούς, συμπεριλαμβανομένου του EV-D68, είναι η μετάδοση από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένων εκκρίσεων και της στενής προσωπικής επαφής. Τα άτομα που πρόσφατα μολύνθηκαν με εντεροϊούς μπορούν να αποβάλλουν τον ιό μέσω της αναπνευστικής οδού και των κοπράνων για αρκετές εβδομάδες και αυτό μπορεί να συμβαίνει χωρίς ορατά συμπτώματα.
Μεταδοτικότητα
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του CDC, υπάρχουν 10-15 εκατομμύρια λοιμώξεις εντεροϊού στις ΗΠΑ κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Ενώ οποιοσδήποτε μπορεί να μολυνθεί από τον ενδοϊό που δεν έχει πολιομυελίτιδα, τα βρέφη, τα παιδιά και οι έφηβοι είναι πιο πιθανό να μολυνθούν και να αρρωστήσουν. Καθώς μεγαλώνει ένα παιδί, η έκθεση σε ενδοϊούς που δεν είναι πολιομυελίτιδα επιτρέπει στο ανοσοποιητικό τους σύστημα να αναπτύξει ανοσία έναντι μελλοντικών λοιμώξεων.
Ο βήχας και το φτέρνισμα από μολυσμένο άτομο μπορεί να διασκορπίσει σταγονίδια στον αέρα, τα οποία μπορούν να εγκατασταθούν στα ρούχα, στο χέρι ή σε άλλα μέρη του σώματός τους. Το CDC δεν υποδηλώνει ότι η εισπνοή σταγονιδίων είναι μια πιθανή οδός μετάδοσης, οπότε ο ιός πιθανώς εδραιώνεται στο μολυσμένο άτομο ή στις περιβαλλοντικές επιφάνειες ως μέρος της οδού μετάδοσης.
Το λανθασμένο πλύσιμο των χεριών μετά τη χρήση της τουαλέτας ή την αλλαγή της πάνας ενός μολυσμένου βρέφους μπορεί επίσης να μολύνει άλλους ανθρώπους ή επιφάνειες. Ένα μολυσμένο άτομο μπορεί επίσης να αγγίξει τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα του και να μεταφέρει τον ιό στα χέρια του και στη συνέχεια σε άλλα άτομα ή επιφάνειες.
